Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011




«Ἄρκτου παρούσης τά ἴχνη ζητεῖς»

Όπως ένας κυνηγός ψάχνει για ίχνη ζώου, και το θήραμα τυχαίνει καμιά φορά να βρίσκεται ήδη μπροστά του, έτσι και στην καθημερινή μας ζωή, όταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, η επίλυσή του μπορεί να είναι απλή και εμφανής. Παρ’ όλα αυτά, εμείς λόγω πίεσης, άγχους ή βιασύνης, αναζητούμε την λύση του με περίπλοκους τρόπους σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο και ενέργεια. Η παροιμία αυτή σώζεται και με κα΄ποιες παραλλαγές, αλλά πάντα με ζώα με λιοντάρι ή λύκο. " Το λύκο βλέπουμε, τον τορό κυνηγάμε!"

Χιουμοριστικός είναι ο παρακάτω σχετικός μύθος του Αισώπου.

Λέοντα τις κυνηγὸς οὐχὶ τολμήεις ἴχνευεν ὀρέων ἐν βαθυσκίοις ὕλαις• δρυτόμῳ δὲ μακρῆς ἐγγὺς ἐντυχὼν πεύκης "ὢ πρός σε νυμφῶν," εἶπεν, "ἆρα γινώσκεις ἴχνη λέοντος ὅστις ὧδε φωλεύει;" κἀκεῖνος εἶπεν "ἀλλὰ σὺν θεῷ βαίνεις• αὐτὸν γὰρ ἤδη τὸν λέοντά σοι δείξω." ὁ δ᾽ ὠχριήσας γομφίους τε συγκρούων "μή μοι χαρίζου" φησί "πλεῖον οὗ χρῄζω, τὸ δ᾽ ἴχνος εἰπέ• τὸν λέοντα μὴ δείξῃς." Μύθοι Αισώπου, 1.92.1"


Αμπατζίδου Μάγδα





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου